Ik maak kunst vanuit een innerlijke drang – het helpt me rust en orde te vinden in mijn vaak drukke hoofd vol ideeën. In de flow van creëren ontstaat helderheid. Tegelijkertijd wil ik mijn blik op de wereld delen. Ik zie schoonheid in het alledaagse, vaak op manieren die anderen misschien missen. Met mijn werk wil ik inspireren: kijk eens, zo kun je het ook zien.
Maar hoe zorg ik ervoor dat mijn kunst geïnteresseerde mensen bereikt? Dat is waar het knelt bij mij.
Zoals zoveel kunstenaars, sta ik niet graag zelf in de spotlights. Mijn werk mag gezien worden, mijn gedachtegoed: betaalbare kunst, kunst is voor iedereen, mag de wereld in – maar dat hele promotiegebeuren? Dat hoeft van mij niet zo. Maar goed hoe vinden mijn kunstwerken anders hun weg naar het interieur van al die potentiele klanten?
Een ongemakkelijke foto van mij voor mijn werk in een poging mijzelf meer te laten zien op ‘The Gram’ omdat dat goed voor je bereik is…
Mijn missie zichtbaar maken; kunst is voor iedereen.
Lange tijd was Instagram mijn go-to om mijn werk te delen. Daarvoor was het Facebook, en dáárvoor Hyves – remember the good old days?! Of Twitter, waarvoor je weer een aparte app nodig had om überhaupt een foto te kunnen plaatsen…
Ah, nostalgie. Maar eerlijk? Die platforms voelden destijds als plekken waar kunst en ideeën konden bloeien. Het lijkt wel alsof het steeds moeilijker wordt om mijn missie en mijn kunst te communiceren.
De algoritmes, de oppervlakkigheid, de eindeloze stroom content waarin je binnen een seconde wordt weggevaagd – het voelt steeds minder als een plek waar je als kunstenaar echt aanwezig kunt zijn. Waar je werk bekeken wordt omdat mensen geïnteresseerd zijn in mijn kunst of het gedachtegoed erachter, waar ik niet een ‘brand’ hoeft te zijn. Ik wil gewoon kunstenaar zijn en mooie kunst maken voor bij mensen thuis in huis.
En begrijp me niet verkeerd: ik hou van social media. Had ik 25 jaar eerder toegang gehad tot al die prachtige, kennisverrijking die je nu in een paar uur scrollen kunt opslurpen, dan had mijn leven er waarschijnlijk heel anders uitgezien. Al die mooie kunst die veel toegankelijker is geworden voor iedereen, omdat je het in de veilige bescherming van je eigen schermpje kunt bekijken.
Tijd voor een andere aanpak
Ik wil mijn manier van online zichtbaar zijn veranderen. Niet alleen als kunstenaar, maar ook als mens met ideeën. Ik heb in de loop der jaren veel geleerd, ben wijzer geworden (oké, niet altijd wijzer, maar zeker ervarener) en naast kunstenaar ben ik ook docent. Waarom zou ik die kennis niet delen? Waarom niet in die rol stappen die me, met mijn grijze haren en al, misschien wel gewoon toebehoort?
Dus daar ga ik. Op Substack. Een plek waar ik mijn werk niet alleen laat zien, maar waar ik ook kan vertellen waarom en hoe ik het maak. Waar ik gedachten deel over kunst, creativiteit en hoe je een maker blijft in een wereld die daar weinig ruimte voor lijkt te laten.
Wil je meer zien, lezen en misschien zelfs geïnspireerd raken om je eigen creativiteit opnieuw te omarmen? Volg me op Substack voor diepgaandere content, exclusieve inkijkjes in mijn werkproces en misschien zelfs interactieve sessies.
Add comment
Comments